Pascalle is bijna 1,5 jaar clean! Wij zijn enorm trots op haar. Hieronder delen haar ouders hun verhaal. We zijn dankbaar dat zij dit willen delen om het taboe op verslaving en herstel te doorbreken en anderen hoop te geven.
“Als ouders van een dochter met verslaving werd ons gevraagd om onze ervaring met “Weg van Verslaving” aan het papier toe te vertrouwen.
Wij zijn Maarten en Janneke, de ouders van Pascalle, 23 jaar oud. Een jaar na de geboorte is Maarten gestart met een eigen onderneming, een optiekzaak. Een intensieve en drukke tijd, en hierdoor was hij fysiek en mentaal vaak afwezig binnen ons gezin. Ik had naast mijn werk, de eerste jaren een dubbele baan, altijd de zorg voor thuis gehad en deed zoveel mogelijk om er te zijn voor Pascalle maar ik was vaak ziek, kampte erg veel met migraine, waardoor niet altijd de volle 100% aandacht naar Pascalle kon gaan.
Pascalle was een actief, spontaan en een ondernemend kind. Makkelijk in de omgang en het leggen van nieuwe contacten. Echter er was ook een andere kant, het was nooit goed genoeg, accepteerde geen nee en een mooie dag eindigde vaak in ruzie.
Op de middelbare school begonnen voor ons de grootste problemen. Het was moeilijk om in echt contact te komen met Pascalle, in een gesprek betrapten wij haar vaak op leugens. Wat was het frustrerend tegenover haar te staan en te weten dat ze loog en ze glashard ontkende dat ze dat niet deed. Hoe pijnlijk was het dat ze het misschien niet deed en wij haar er wel van beschuldigden. Maar helaas, ons gevoel zat altijd goed en we hadden eigenlijk altijd gelijk.
Hoe machteloos hebben wij ons gevoeld dat we geen grip meer hadden op haar. Wij hebben meerdere keren geprobeerd om hulp voor haar gedrag te zoeken, hadden de hoop dat ze beter inzicht zou krijgen in wie Pascalle is en dat ze blij zou worden met zichzelf. Pascalle richtte zich niet op zichzelf maar was vooral bezig met aardig gevonden te worden door anderen, terwijl de liefde voor zichzelf er niet was. Pascalle leek hiervoor weg te lopen en de strijd niet echt aan te gaan. Je kunt iemand die niet inziet of ervaart dat er een probleem is moeilijk overtuigen met zichzelf aan de slag te gaan.
Wij vonden na de middelbare school dat Pascalle verkeerde vrienden en relaties had en vaak verkeerde keuzes maakte. We wisten dat ze dronk en blowde, maar niet dat het zo extreem was. Het manipuleren en liegen was een tweede natuur geworden van haar. Veel ruzies met Pascalle maar ook tussen ons tweeën brachten veel spanningen binnen ons gezin. Wij begrepen haar niet, voelden ons machteloos, boos en verdrietig. Echt contact om elkaar te begrijpen liep altijd uit in ruzie.
Na het behalen van haar mbo-diploma was ze vooral zoekende naar wat ze wilde. Veel baantjes die op niets uitliepen. Altijd lag het aan alles en iedereen, een wijzende vinger naar anderen, maar totaal geen zelfreflectie. Enorm vermoeiend en frustrerend om dit te zien. Het niet werken was voor ons geen optie.
Het escaleerde met haar laatste vriend tussen ons drietjes. Dit heeft op een bepaald moment geresulteerd in een aantal hele vervelende gebeurtenissen, mishandeling en politiebezoekjes. Toch ging ze weer naar hem terug. Wij begrepen er niks meer van, zijn zo enorm boos en verdrietig geweest en hebben een ultimatum gesteld, ons gezin en haar vriend gaan niet samen. Haar keuze voor haar vriend was niet de onze. Wij zaten er zelf compleet doorheen en gingen er compleet aan onderdoor. Dit resulteerde in lastige, onzekere en angstige tijden. Er was tussen mij en Pascalle nog enigszins contact in deze periode maar dat escaleerde. Wij hebben in december 2023 de moeilijkste brieven naar Pascalle geschreven. Uitgelegd dat we voor nu niet de ouders konden zijn die we zouden willen zijn en haar loslaten om haar eigen keuzes te maken. Geschreven wat we het liefste wilden, onze dochter terug! De deur zou altijd open blijven staan op een kier. Het heeft zoveel pijn gedaan om je eigen dochter de deur te wijzen. De angst om je dochter te verliezen aan een verslaving of de wereld van verslaving is vreselijk.
In maart 2024 kwam Pascalle in contact met de vriendin van Maarten zijn zus. Pascalle kon niet meer en wilde afkicken, nog maar 43 kilo woog ze. Door haar keus om serieus haar problemen aan te pakken is er weer contact gekomen tussen ons en zijn wij betrokken geweest bij en tijdens de opname in een kliniek speciaal voor verslavingszorg. Wat waren we blij en opgelucht.
In deze 4 weken zijn wij enorm betrokken geweest bij haar proces en hebben wij ook alle hulp aangenomen om meer over verslaving te leren en inzicht in het proces te krijgen van Pascalle.
Na 4 weken mochten wij haar weer ophalen. Onze keus was om niet meer thuis te komen wonen, Pascalle
had ingestemd om naar een safe house te gaan voor een half jaar om daar verder aan herstel te werken. Daar aangekomen voelde het zo verkeerd om haar daar achter te laten, het zag eruit als een drugshol en enige vorm van huiselijkheid was er niet. Wij brachten Pascalle op vrijdagmiddag hier heen en kregen te horen dat in
de weekenden geen begeleiding aanwezig was. Dus koud uit de kliniek laat je je dochter wederom achter in onzekerheid en moederziel alleen in een vreemde stad, wat voelde dit verkeerd aan. Wij hebben haar daar achtergelaten met een complete brok in onze keel. De volgende dag hebben wij contact gehad met de kliniek en hebben de situatie uitgelegd. Wij hebben Pascalle weer opgehaald, wel met de afspraak dat we niet zeker wisten of ze thuis kon blijven wonen.
Via een counselor kregen wij de naam van Gerd Wubbels, “Weg van Verslaving”.
Wij belden hem, en ons dilemma en zorgen uitgesproken. Gerd kon snel schakelen en een intake volgde. Tussen Pascalle, ons en Gerd was eigenlijk meteen een klik. Duidelijk in zijn verhaal, oprecht en eerlijk in zijn advies. Gerd heeft zich in deze tijd veel beziggehouden met de struggles en het herstel van Pascalle. Hiervoor maakt hij een programma op maat, waar de persoon in kwestie op dat moment mee geholpen is. Pascalle is hard bezig aan haar herstel en wij zien steeds meer de mooie en lieve meid die het uiteindelijk is. Pascalle maakt grote stappen, wat heeft ze hard gewerkt en wat zijn we trots om haar te zien groeien in haar proces.
Wij waren in deze periode best onzeker, wat mag je wel en niet zeggen, wilden haar niet tegenwerken in haar proces, maar hadden zelf ook veel vragen en onzekerheden. Met deze vragen en onzekerheden konden wij altijd bij Gerd terecht. Eerlijke gesprekken en reflectie van ons gedrag naar Pascalle toe. Het herstel kost best veel van alle partijen, maar wat zijn wij blij en trots om te zien hoe zij nu bezig is om haar toekomst te plannen met een nuchtere blik. Wat gunnen wij alle mensen die kampen met een verslaving deze “Weg van Verslaving” toe.”
Bij Weg Van Verslaving kun je terecht voor interventie, voorlichting, begeleiding richting behandeling, herstelbegeleiding, naastenbegeleiding en groepssessies. Onder elke verslaving zitten mensen die hulp nodig hebben, wij bieden die hulp. Herstel van de ziekte verslaving is mogelijk!
Hulp nodig bij verslavingsproblematiek? Twijfel niet en neem vrijblijvend contact op! Tel. 0612959492. Of kijk op www.wegvanverslaving.nl.
