Inmiddels iets meer dan vijf jaar geleden maakte ik de keuze om voor het leven te kiezen. Weg van de eenzaamheid, weg van de angst niet goed genoeg te zijn, weg van de depressieve gevoelens, weg van mijn negatieve zelfbeeld, weg van het vluchten en weg van verslaving.
Ik kon niet meer, ik was op, leeg en aan het eind van mijn latijn. Eigenwaarde kende ik niet meer, zelfrespect…? Geen idee meer wat dat inhield. Mezelf was ik volledig verloren en daarmee ook alles om me heen. Verbinding met mijn dochter was er vrijwel niet, familiebanden waren gebroken, liefdesrelaties hielden geen stand en Wubbels Bouw en Onderhoud had geen toekomst meer. Alles kapotgemaakt door verslaving.
Deze gevoelens bleken de drijfveer te worden voor een nieuwe route, een nieuwe weg. De emoties onder Weg Van Verslaving zijn uiteenlopend, en hoe!
Van eenzaamheid naar verbinding, van depressie naar vreugde, van lusteloos naar levenslust, van zelfhaat
naar zelfrespect. Het is om deze emoties dat wij vanuit Weg Van Verslaving ons inzetten voor de nog lijdende verslaafde en de naasten daarvan, dit is onze drijfveer. Wij weten hoe het voelt om elke avond naar bed te gaan met de hoop de volgende dag niet meer wakker te worden, want wat heeft het ook allemaal voor nut op deze manier? De zelfafwijzing die gepaard gaat met een blik in de spiegel en het verdriet dat van de gezichten van je naasten is af te lezen. Maar wij weten ook hoe het voelt om weer oké te zijn met jezelf, weer vertrouwen te krijgen van je omgeving. Gevoelens van verbondenheid ervaren op een manier die voorheen ondenkbaar was, is nu vaker wel dan niet aanwezig. Het geluk en de blijdschap die mijn kinderen uitstralen, kan ik weer voelen, en dat is een beleving van onschatbare waarde. Juist in de kleine momenten is de emotie zo groot. Tevredenheid is in mijn beleving de ultieme emotie, een emotie die gepaard gaat met vele andere, maar vooral met rust en kalmte. Het oké zijn mét.
Weg Van Verslaving bestaat nu twee jaar. Op 23-06-2023 ging het, na het volgen van meerdere studies omtrent verslavingskunde, van start, en dat ging niet zonder slag of stoot. In het begin was er weinig beweging en na een maand of drie kreeg ik het wel een beetje benauwd, want alles wat ik had en alles wat ik was, had ik geïnvesteerd in dit nieuwe doel. Maar toen kwam de eerste aanmelding, waarop er al snel een tweede volgde en een derde. Langzaamaan begonnen de weken zich te vullen met begeleiding. Ook gastlessen werden toegevoegd, waarin we vooral focussen op psycho-educatie en het creëren van bewustwording. Wij hopen hiermee het taboe te doorbreken en de drempel naar het vragen om hulp te verlagen.
Nu, twee jaar later, hebben er vele begeleidingstrajecten plaatsgevonden waarvan het overgrote deel herstel heeft gevonden en een leuk leven heeft. Maar de andere kant is dat niet iedereen herstel vindt, en dat is ook waarheid. Soms is het zo dat de geplante zaden niet ontkiemen en dat dit op een later moment gebeurt. Maar soms is de verslaving ook te sterk en ligt er onder de verslaving dusdanige problematiek dat dit voor ons te complex is. Voor deze gevallen doen wij altijd ons best een behandeling te vinden die beter aansluit bij de cliënt. In veel gevallen vinden we deze hulp, maar soms ook niet. Hier zal onze focus de komende tijd op liggen, want het kan wel zo zijn dat na onderzoek blijkt dat iets meer dan 80% slaagt, maar dat betekent ook dat 20% geen herstel vindt. Hierin proberen wij ons als organisatie te verbeteren.
Wij zijn gezegend met de ervaringsverhalen van ex-cliënten die hun ervaring, kracht en hoop willen, maar vooral ook durven delen. Hiermee doorbreken we met zijn allen het taboe dat om verslaving heerst en hopen we dat mensen die met deze ziekte worstelen hulp gaan vragen. Het is namelijk zo dat hulp vragen voor deze kwetsbare doelgroep een gigantische stap is en door dit soort ervaringsverhalen wordt deze stap verkleind. Onze dank gaat dan ook uit naar deze dappere mensen.
Wat doen wij nu anders dan de reguliere verslavingszorg, wat maakt dat ons slagingspercentage is zoals het is en wanneer is iets geslaagd? Het antwoord daarop is complex en ook niet in een paar zinnen samen te vatten. Geslaagd betekent bij ons dat iemand abstinentie weet te bereiken in combinatie met balans, verbinding en tevredenheid.
Onze benadering is vooral holistisch, dus mensgericht. Wij doen twee dingen: 1 – de verslaving een halt toeroepen en 2 – een helpende hand bieden aan de persoon onder de verslaving. Wij begeleiden niet alleen
de persoon met de verslaving, maar ook hun omgeving en altijd met volledige abstinentie als uitgangspunt. Minderen of het ene middel vervangen door een ander middel staat niet in ons woordenboek. Verslaving gedijt op isolatie en gaat vaak gepaard met gevoelens van eenzaamheid. Herstel ontstaat vanuit verbinding en dat doe je samen. Je moet het zelf doen, maar nooit alleen.
Altijd werken wij vanuit de woonomgeving van de cliënt, niet onder een systeemplafond op een kantoor, maar
bij de mensen thuis. Daar is het immers waar de verslaving heeft geheerst en waar de triggers zich bevinden.
Ook brengt het een bepaalde sfeer met zich mee die helpend is bij het creëren van een veilige omgeving voor de cliënt. Herstel van verslaving heeft eerlijkheid als één van de voorwaarden en zonder vertrouwen en veiligheid zal eerlijkheid weinig of niet aanwezig zijn.
Wij zijn constant actiegericht en schenken veel aandacht aan emoties, gevoelens en grenzen van de cliënt. Herstel is in onze beleving niets anders dan het leren kennen van je gevoel en emoties, dat leren delen, het onderzoeken van je eigen grenzen en die op een gezonde wijze leren stellen en bewaken. Natuurlijk in combinatie met abstinentie, balans, structuur, rust en kalmte. Het stellen van doelen doen we op wekelijkse basis, vanuit kennis en kunde van de cliënt en altijd met het doel om de eigenwaarde te vergroten.
Elk begeleidingstraject is op maat gemaakt en kan door de intensiteit van de begeleiding snel en makkelijk bijgesteld worden. Sport wordt in veel gevallen toegevoegd in de vorm van personal training in gevechtssporten. Een gemiddeld traject duurt tussen de drie en vijf maanden. Ervaringsdeskundigheid staat naast kennis en kunde hoog in het vaandel. Het is de ervaringsdeskundigheid die maakt dat er snel een vertrouwensband kan worden gerealiseerd, waardoor de cliënt snel ontvankelijk is voor feedback. Ook is het zo dat een ervaringsdeskundige precies weet hoe manipuleren en (zelf)sabotage werkt. “Don’t bullshit the bullshitter” is een uitspraak die met enige regelmaat voorbij komt.
Al met al waren dit twee erg vruchtbare jaren waarin veel is bereikt en geleerd, vooral over hetgeen we graag beter willen gaan doen. Hiermee zijn wij volop in ontwikkeling en zetten we elke dag kleine stapjes richting het steeds beter en makkelijker toegankelijk maken van de hulp die wij te bieden hebben. Net als herstel is dit geen sprint, maar een marathon waarin elke stap zorgvuldig wordt gezet.
Het derde jaar zal dan ook gericht zijn op ontwikkelingen in de vorm van studies en samenwerkingen, het vergroten van het netwerk en het verder ontwikkelen van onze systemen.
Wij hebben er in ieder geval zin in en zijn enorm gemotiveerd om ook dit jaar weer zoveel mogelijk mensen te kunnen helpen met hun verslavingsproblematiek!
